Εμβληματική μορφή του αγώνα για την εξάλειψη των ανισοτήτων και των διακρίσεων, φυλακισμένος για 27 χρόνια προτού γίνει ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής στις πρώτες εκλογές χωρίς φυλετικούς διαχωρισμούς, ο Νέλσον Μαντέλα έχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία του 20ού αιώνα ως μαχητής εναντίον του τελευταίου ρατσιστικού καθεστώτος στον δυτικό κόσμο.
Σήμερα 8 χρόνια μετά τον θάνατό του λείπει περισσότερο από ποτέ. Είτε με την μορφή του Floyd και του κάθε Floyd, είτε με τις ανισότητες και την φτωχοποίηση της μαύρης Ηπείρου και των υπολοίπων αδύναμων κρατών ανά τον κόσμο.
Γεννημένος στις 18 Ιουλίου του 1918
Γεννημένος στις 18 Ιουλίου του 1918 στο μικροσκοπικό χωριό Μβέζα, ο Ρολιλάχλα Μαντέλα άκουσε για πρώτη φορά το «Νέλσον» από έναν δάσκαλο, την πρώτη του ημέρα στο σχολείο.
Έναν νέο ανήσυχο από μικρή ηλικία, τον άνθρωπο που αργότερα χαρακτήρισαν ως πατέρα ενός έθνους (Τάτα). Αποφασίζει να ακολουθήσει σπουδές Νομικής στο Γιοχάνεσμπουργκ και συνάμα σε αυτή την κρίσιμη ηλικία μπαίνει ενεργά στην πολιτική.
Το 1944 έγινε μέλος της οργάνωσης Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο ιδρύοντας με άλλους συντρόφους του τη Νεολαία της (ANC).
Στόχος του καθεστώτος
Από την ενασχόλησή του με την πολιτική, τον έβαλε στο στόχαστρο του καθεστώτος και δεν άργησε να φτάσει η στιγμή που θα ερχόταν αντιμέτωπος με το δικαστικό σύστημα του Απαρτχάιντ.
Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του για την καταπολέμηση του Απαρτχάιντ, τον κατηγόρησαν για εσχάτη προδοσία και τον δίκασαν. Παρότι οι κατηγορίες κατέπεσαν, είχε ήδη μπει στο «μάτι» του καθεστώτος.
Η σύλληψή του με την κατηγορία του σαμποτάζ και της απόπειρας ανατροπής της κυβέρνησης και η επιβολή ποινής ισόβιας κάθειρξης το 1964 ήρθαν ως φυσιολογικά επακόλουθα.
Πάλεψα ενάντια στην κυριαρχία των λευκών, πάλεψα και ενάντια στην κυριαρχία των μαύρων.
Αυτό που επιθυμώ είναι το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι συμβιώνουν αρμονικά και απολαμβάνουν ίσες ευκαιρίες.
Ένα ιδανικό για το οποίο ελπίζω να ζήσω να το πραγματοποιήσω, αλλά είμαι προετοιμασμένος και να πεθάνω για αυτό.
Ήταν τα λόγια του σε μια από τις δίκες πριν την φυλάκισή του.
Επί 27 ολόκληρα χρόνια, ο Νέλσον Μαντέλα παρακολουθούσε τις εξελίξεις μέσα από φυλακές.
Μέσα από τα μικροσκοπικά κελιά του, ο «Μαντίμπα» κατάφερε να γίνει το παγκόσμιο σύμβολο του αγώνα για ελευθερία και ισότητα. Η εκστρατεία κατά του Απαρτχαϊντ σε συνδυασμό αυξανόμενη δυσαρέσκεια για το καθεστώς της Νοτίου Αφρικής, οδήγησαν στην απελευθέρωσή του.
Το τέλος του Απαρτχάιντ.
Στις εκλογές του 1994, ο Μαντέλα εξελέγη από το νέο Κοινοβούλιο ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της χώρας. Η Νότια Αφρική άλλαξε σελίδα και ο αγώνας για φυλετική ισότητα επιτέλους έστω και καθυστερημένα έμελλε να δικαιωθεί αφού έναν χρόνο νωρίτερα το είχαν τιμήσει με Νόμπελ Ειρήνης (μαζί με τον τότε πρόεδρο της χώρας Φρέντερικ ντε Κλερκ).
Στις εκλογές της 9ης Μαΐου 1994 ο Μαντέλα εξελέγη από το νέο Κοινοβούλιο ο πρώτος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής.
H αναγνώριση
Πήρε μέρος ως διαμεσολαβητής σε διάφορες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Αφρική.
To 2004 η βεβαρημένη του υγεία τον ανάγκασε να αποσυρθεί από τα κοινά. Οι δημόσιες εμφανίσεις του έγιναν έκτοτε όλο και λιγότερες. H μεγαλύτερη αναγνώριση για τον αγώνα του αποτελεί η παγκόσμια συγκίνηση για την είδηση του θανάτου του.
Ταλαιπωρημένος από αλλεπάλληλες λοιμώξεις του αναπνευστικού του συστήματος πέθανε σε ηλικία 95 ετών, στις 5.12.13 στο σπίτι του.
Ο Μαντέλα όριζε τον εαυτό του ως Αφρικανό εθνικιστή και σοσιαλιστή. Από τρίτους όμως θεωρείτο μία φιλελεύθερη ανθρωπιστική φιγούρα. Υιοθέτησε στοχαστικές πολιτικές ιδέες από τον Γκάντι και την Ινδία για τα δικαιώματα των πολιτών.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός, ότι σχεδόν 90 πολιτικοί ηγέτες έδωσαν το «παρών» σε ειδική τελετή προς τιμήν του στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Πηγή: cnn.gr
