Τα τελευταία τρία χρόνια, η Μέση Ανατολή είχε συνηθίσει τις εντάσεις αλλά όχι τις συνεχόμενες αιματοχυσίες που σημάδεψαν τις ημέρες από τις 13 ως τις 16 Ιουνίου 2025. Το Ισραήλ και το Ιράν ανταλλάσσουν συμβατικά πυρά για πρώτη φορά σε αυτό το επίπεδο, ενώ η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με μία απαθής αποστασιοποίηση τις συνέπειες των επιθέσεων.
Από την Τεχεράνη μέχρι το Τελ Αβίβ, οι απώλειες είναι στοιχειωδώς ασύμμετρες.
Οι ιρανικές αρχές αναφέρουν πως τα ισραηλινά πυρά έχουν σκοτώσει τουλάχιστον 224 πολίτες, με τους περισσότερους να είναι απλοί άμαχοι, γυναίκες και παιδιά. Εκατοντάδες άλλοι έχουν τραυματιστεί, ενώ η έλλειψη σύγχρονων καταφυγίων στην Τεχεράνη έχει μετατρέψει τους υπόγειους χώρους σε αυτοσχέδια καταφύγια.
Οι εικόνες που φτάνουν από την ιρανική πρωτεύουσα δείχνουν φωτιές, καταστροφές και πολίτες να προσπαθούν να διαφύγουν, αλλά η παγκόσμια αντίδραση παραμένει χλιαρή.
Αντίθετα, οι απώλειες στο Ισραήλ, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, είναι σημαντικά μικρότερες. Μόλις 14 νεκροί και περίπου 390 τραυματίες, ενώ τα πολυεπίπεδα συστήματα άμυνας αποτρέπουν τη συντριπτική πλειοψηφία των ιρανικών πυραύλων.
Η κάλυψη των ελληνικών και διεθνών μέσων ενημέρωσης εστιάζει στην αποτελεσματικότητα αυτών των συστημάτων και στους ελάχιστους τραυματίες, ενώ οι απώλειες στο Ιράν αποκρύπτονται ή αναφέρονται σύντομα, χωρίς να εξετάζεται η ανθρώπινη διάσταση.
Η διαφοροποίηση αυτή στη δημοσιογραφική κάλυψη δεν είναι τυχαία.
Το Ισραήλ διαθέτει ένα οργανωμένο και αποτελεσματικό σύστημα επικοινωνίας με τα διεθνή μέσα, ενώ η κυβέρνηση ελέγχει αυστηρά την κυκλοφορία της πληροφορίας.
Αντίθετα, στο Ιράν, οι περιορισμοί στην ελευθερία του Τύπου και η έλλειψη ανεξάρτητων δημοσιογράφων καθιστούν δύσκολη την ακριβή καταγραφή των θυμάτων και των καταστροφών, αλλά και την έκθεση τους στην παγκόσμια κοινή γνώμη.
Η παγκόσμια απάθεια αποτελεί μία ακόμη πτυχή της κρίσης
Μέσα σε αυτή την ανισορροπία, η παγκόσμια απάθεια αποτελεί μία ακόμη πτυχή της κρίσης. Παρόλο που οι εικόνες από το Ιράν είναι καταστρεπτικές, η διεθνής κοινότητα δεν καταδικάζει με σαφήνεια τις ισραηλινές επιθέσεις, ούτε καλεί για άμεση κατάπαυση του πυρός.
Οι ανακοινώσεις των Ηνωμένων Εθνών και των κρατών-μελών είναι επιφυλακτικές, ενώ οι διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν έχουν διακοπεί, χωρίς να φαίνεται να υπάρχει σχέδιο για την άμεση αποκατάσταση της ειρήνης.
Στο επίκεντρο, όμως, παραμένουν οι αθώοι πολίτες και οι χιλιάδες ανθρώπινες ζωές που επηρεάζονται.
Στο Ιράν, η έλλειψη καταφυγίων και η αδυναμία προστασίας των πολιτών αποκαλύπτουν την πραγματικότητα ενός πολέμου που δεν έχει νικητές, μόνο θύματα.
Στο Ισραήλ, οι πολίτες προστατεύονται καλύτερα, αλλά η καθημερινότητα έχει μεταβληθεί, με συνεχείς ειδοποιήσεις και αναγκαστικές διακοπές λειτουργίας σε σχολεία και επιχειρήσεις.
Η Μοσάντ και ο Εγκληματικός Ρόλος της στην Πρόσφατη Σύγκρουση
Η ισραηλινή μυστική υπηρεσία Μοσάντ αποτελεί κεντρικό παράγοντα στην πρόσφατη κλιμάκωση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν.
Ο ρόλος της, όπως αποκαλύπτεται από τα διεθνή μέσα, χαρακτηρίζεται από σχεδιασμό και εκτέλεση επιχειρήσεων που μπορούν να ερμηνευθούν ως παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και ως εγκληματικές πράξεις, ιδίως όταν στοχεύουν αθώους πολίτες και καταστρέφουν πολιτικά έργα.
Ο Σχεδιασμός και οι Μυστικές Επιχειρήσεις
Η Μοσάντ, σε συνεργασία με τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις, προετοίμαζε για χρόνια την επιχείρηση “Rising Lion”. Τα σχέδια περιλάμβαναν τη δημιουργία μυστικών βάσεων για drones και την εγκατάσταση πρακτόρων βαθιά μέσα στο ιρανικό έδαφος, κοντά σε στρατηγικούς στόχους όπως πυρηνικές εγκαταστάσεις, συστήματα αεράμυνας και εκτοξευτές πυραύλων.
Αυτές οι ενέργειες πραγματοποιήθηκαν χωρίς την έγκριση του Ιράν και με απόλυτη μυστικότητα, παραβιάζοντας την κυριαρχία της χώρας.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα drones και οι πράκτορες της Μοσάντ ενεργοποίησαν τα οπλικά συστήματα που είχαν εγκαταστήσει, χτυπώντας στρατιωτικούς και πυρηνικούς στόχους, αλλά προκαλώντας και καταστροφές σε κατοικημένες περιοχές.
Οι επιθέσεις αυτές είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο εκατοντάδων πολιτών, μεταξύ των οποίων ήταν και γυναίκες και παιδιά, καθώς και την καταστροφή πολιτικών υποδομών. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η επίθεση σε αμάχους και η καταστροφή πολιτικών έργων αποτελούν εγκλήματα πολέμου.
Εγκληματικές Πράξεις και Παραβιάσεις Διεθνούς Δικαίου
Η δράση της Μοσάντ, όπως περιγράφεται, περιλαμβάνει:
- Παραβίαση εδαφικής ακεραιότητας: Η μυστική διείσδυση και η εγκατάσταση οπλικών συστημάτων σε ξένο έδαφος χωρίς συγκατάθεση.
- Επίθεση σε αμάχους: Οι επιθέσεις προκάλεσαν θύματα ανάμεσα στους πολίτες, κάτι που απαγορεύεται από τη Σύμβαση της Γενεύης.
- Καταστροφή πολιτικών υποδομών: Η αποστολή drones και πυραύλων οδήγησε σε καταστροφές σε σχολεία, νοσοκομεία και κατοικημένες περιοχές, παραβιάζοντας τις αρχές του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Η σύγκρουση Ισραήλ–Ιράν δεν είναι μόνο στρατιωτική και πολιτική.
Είναι και δοκιμασία για την παγκόσμια κοινωνία και τη δημοσιογραφία.
Παρά τις παραβιάσεις και τις ανθρωπιστικές συνέπειες, η διεθνής κοινότητα δεν έχει καταδικάσει με σαφήνεια την εγκληματική δράση της Μοσάντ και του Ισραήλ.
Η αντικειμενική ενημέρωση και η ευαισθησία για τις απώλειες των αθώων θα έπρεπε να είναι ο οδηγός της κάθε δημοσιογραφικής ανάλυσης. Μέχρι στιγμής, όμως, η παγκόσμια απάθεια διαμορφώνει το αφήγημα, αφήνοντας τους αθώους του Ιράν να απομακρύνονται από το φως της δημοσιότητας και τις συνέπειες των επιθέσεων να εξαφανίζονται από τα μεγάλα πρωτοσέλιδα!!
