Οι επιστήμονες έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου, για να κερδίσουν τη μάχη κατά του κορωνοϊού, με τη δημιουργία φαρμάκων και εμβολίων που θα σταθούν ικανά να “νικήσουν” τον ιό.
Σε μια κούρσα ταχύτητας, που δεν έχει γνωρίσει όμοια της ο επιστημονικός κόσμος και η ανθρωπότητα, με τις δοκιμές για τα εμβόλια να είναι σε πρώτο πλάνο!
Οκτώ διαφορετικά εμβόλια δοκιμάζονται σε 10 διαφορετικές δοκιμές σε ανθρώπους και από αυτά, τα δύο είναι σε φάση χορήγησης σε μεγαλύτερο αριθμό υγιών εθελοντών. Το τελικό πανδημικό εμβόλιο που θα κόψει πρώτο το νήμα, όμως, ακόμα αργεί και “καλώς κάνει”, σύμφωνα με τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα.
Ποιες είναι οι τρεις κρίσιμες φάσεις για τη δημιουργία εμβολίου
Ο κ. Τσιόδρας εξήγησε πως υπάρχουν εδικά δεδομένα στη διαδικασία παραγωγής εμβολίου, αλλά και συγκεκριμένες επιστημονικές φάσεις, όπως είναι η φάση Ι, η φάση ΙΙ και η φάση ΙΙΙ.
Στην προ-κλινική φάση το εμβόλιο δοκιμάζεται για την ασφάλειά του σε πειραματόζωα, όπως ποντίκια και πίθηκοι, δηλαδή θηλαστικά τα οποία έχουν παρόμοια συμπεριφορά με τον άνθρωπο. Αυτή τη στιγμή, στο συγκεκριμένο προκλινικό στάδιο έρευνας υπάρχουν 110 προγράμματα ανάπτυξης εμβολίων.
Εάν αυτή η φάση είναι επιτυχής, τότε το εμβόλιο θα δοκιμαστεί σε υγιείς εθελοντές. Αυτή είναι και η φάση Ι της κλινικής μελέτης.
Φάση Ι
Στη φάση αυτή, οι επιστήμονες δοκιμάζουν διαδοχικά σε ανθρώπους μεγαλύτερες δόσεις του εμβολίου, προσπαθώντας να βρουν την τέλεια, αλλά και ασφαλέστερη δόση που θα προκαλέσει στον ανθρώπινο οργανισμό ικανοποιητικό αριθμό αντισωμάτων.
Συνήθως, σε αυτή τη φάση κρατάνε μία μεσαία δόση, δεν κρατάνε ούτε την πολύ χαμηλή – συνήθως δεν δουλεύει – ούτε την πολύ υψηλή – συνήθως έχει κάποιες παρενέργειες: πονάει το χέρι, κάνεις πυρετό και τα λοιπά.
Φάση ΙΙ
Στη μεσαία, στη δεύτερη φάση, οι επιστήμονες εξετάζουν εκατοντάδες ανθρώπους, 600 ή 1.000, για το εάν δουλεύει καλά αυτή η μεσαία δόση, με ασφάλεια, χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες και εάν δημιουργεί υψηλά αντισώματα.
Φάση ΙΙΙ
Στην τρίτη φάση, το εμβόλιο χορηγείται στον ευρύ πληθυσμό για να πιστοποιηθεί εάν αυτό δουλεύει αποτελεσματικά, ως προς την αντιμετώπιση του ιού.
Δύο εμβόλια με τα αμφιλεγόμενα μόρια messenger RNA βρίσκονται ήδη στη φάση ΙΙ
Στη φάση ΙΙ, δηλαδή, αυτή των δοκιμών σε μεγαλύτερο αριθμό υγιών εθελοντών βρίσκεται το πειραματικό εμβόλιο της μελέτης του Εθνικού Ιδρύματος Υγείας των ΗΠΑ, το οποίο βασίζεται σε μία νέα τεχνολογία, όπου τα αμφιλεγόμενα μόρια messenger RNA κατευθύνουν τα κύτταρα του οργανισμού στην παραγωγή αντισωμάτων.
Στους συμμετέχοντες υγιείς εθελοντές χορηγήθηκαν διαφορετικές δόσεις του εμβολίου, οι οποίες έδειξαν δοσο-εξαρτώμενη απάντηση σχετικά με τα αντισώματα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως στην υψηλότερη δόση, ήταν υψηλότερο και το επίπεδο αντισωμάτων του οργανισμού.
Αυτή τη στιγμή, το εμβόλιο εξετάζεται για άτομα ηλικίας 55-70 και 71 και άνω, ενώ το εμβόλιο χορηγείται σε δύο δόσεις με διαφορά τεσσάρων εβδομάδων.
Προγραμματιζόμενα εμβόλια RNA «διά πάσαν νόσον»;;
Στα κύτταρα όλων των οργανισμών υπάρχουν τα μόρια «μεταφορικού RNA» ή mRNA τα οποία αναλαμβάνουν να μεταφέρουν τις πληροφορίες των γονιδίων από το μόριο του DNA στον κυτταρικό μηχανισμό που παράγει πρωτεΐνες.
Αυτόν ακριβώς το μηχανισμό αξιοποιεί το πειραματικό εμβόλιο!
Μόρια RNA που έχουν δημιουργηθεί ειδικά για μια συγκεκριμένη ασθένεια εισάγονται στα κύτταρα, και αυτά αναλαμβάνουν να παραγάγουν την αντίστοιχη πρωτεΐνη. Η πρωτεΐνη αναγνωρίζεται ως ξένη από το ανοσοποιητικό σύστημα, με αποτέλεσμα να ενεργοποιείται τόσο η παραγωγή αντισωμάτων όσο και η αντίδραση των αμυντικών Τ-κυττάρων.
Η ιδέα της χρήσης RNA σε εμβόλια είναι παλιά, αυτό που έλειπε όμως ήταν το όχημα που μεταφέρει τα RNA μέσα στα κύτταρα.
Μια επιστημονική ομάδα στο MIT πακετάρισε τα μόρια RNA μέσα σε ένα νανοσωματίδιο αποτελούμενο από ένα διακλαδισμένο μόριο που ονομάζεται δενρομερές.
Τα σωματίδια αυτά έχουν διάμετρο γύρω στα 150 νανόμετρα, περίπου όσο αρκετοί ιοί, και μπορούν να εισέρχονται στα κύτταρα αξιοποιώντας τις ίδιες επιφανειακές πρωτεΐνες που χρησιμοποιούν για τον ίδιο λόγο και οι ιοί.
Σε δοκιμές σε ποντίκια, τα πειραματόζωα που έλαβαν μία δόση του εμβολίου προστατεύτηκαν κατά 100% από τον ιό του Έμπολα, τη γρίπη H1N1 και το παράσιτο Toxoplasma gondii.
Τι γίνεται με τις μεταλλάξεις του DNA;
Οι ερευνητές “υποστηρίζουν” εικάζοντας ότι τα εμβόλια τους θα είναι “ασφαλέστερα” από τα εμβόλια DNA (μία άλλη εναλλακτική λύση), επειδή το RNA, αντίθετα με το DNA, δεν μπορεί να ενσωματωθεί στο γονιδίωμα του οργανισμού και να του προκαλέσει μεταλλάξεις.
Η αντίθετη επιστημονική άποψη υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν κλινικά αποτελέσματα και δεδομένα μελετών που να τεκμηριώνουν τις “μηδενικές” επιδράσεις μακροπρόθεσμα και ότι τα εμβόλια με mRNA μπορούν να προκαλέσουν κόντρα αποδοτικά αποτελέσματα!
Με πληροφορίες από in.gr