Στο μουσικό στερέωμα, μια νέα συνεργασία ανθίζει, φέρνοντας μαζί της τη μαγεία της μελωδίας και τη δύναμη του λόγου. Ο Βαγγέλης Ρεπούσης, με τη μουσική του πένα, και ο Μάνος Κονδυλίδης, με τη φωνή του, συνυφαίνουν ένα ηχητικό τάπητα που μας μεταφέρει σε κόσμους συναισθημάτων ανείπωτων.
Το “Στα Μισά“, ένα έργο που φέρει τη στιχουργική υπογραφή της Αρετής-Ζωής Θώμου, δεν είναι απλώς ένα τραγούδι είναι ένα ταξίδι ψυχής. Σαν ποτάμι που κυλά ανάμεσα σε πέτρες και δέντρα, έτσι και οι στίχοι ρέουν, αγγίζοντας τις πιο ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η μελωδία, σαν αύρα γλυκιά, παρασύρει τον ακροατή σε ένα μονοπάτι συναισθηματικό, όπου κάθε νότα είναι ένα βήμα προς την αυτογνωσία. Οι λέξεις, προσεκτικά διαλεγμένες, μοιάζουν με ψηφίδες που συνθέτουν ένα μωσαϊκό συναισθημάτων, αντανακλώντας τις πολύπλοκες αποχρώσεις της ανθρώπινης καρδιάς.
Το “Στα Μισά” δεν είναι απλά ένα ακόμη τραγούδι στη δισκογραφία είναι ένας καθρέφτης της ψυχής, όπου ο καθένας μπορεί να δει το είδωλο των δικών του βιωμάτων. Είναι ένα έργο που μας καλεί να σταθούμε, να αφουγκραστούμε, και να αναλογιστούμε τη διαδρομή μας, τόσο αυτή που έχουμε διανύσει όσο και εκείνη που απλώνεται μπροστά μας.
Σε αυτή τη μουσική σύμπραξη, ο Βαγγέλης Ρεπούσης και ο Μάνος Κονδυλίδης δημιουργούν έναν κόσμο όπου η τέχνη γίνεται το όχημα για να εκφραστούν τα ανείπωτα, να φωτιστούν οι σκιές της ψυχής, και να γεφυρωθούν οι αποστάσεις μεταξύ των ανθρώπων.
Το “Στα Μισά” είναι ένα κάλεσμα να συνεχίσουμε το ταξίδι, ακόμη κι όταν ο δρόμος φαίνεται μισοτελειωμένος, γιατί η ομορφιά βρίσκεται τόσο στον προορισμό όσο και στη διαδρομή.
Ακούστε το “Στα Μισά” στο youtube μέσα από το μουσικό κανάλι του GR News
Στίχοι: Αρετή Ζωή Θώμου
Μουσική: Βαγγέλης Ρεπούσης
Στίχοι
Γύρνα ψυχή μου στα μισά του χρόνου να βρεθούμε
στην άκρια του λογισμού για λίγο να τα πούμε.
Ποιος είμαι εγώ και ποιος εσύ να ξανασυστηθούμε
τα λάθη μας με τα σωστά να αναμετρηθούνε.
Το ζύγι αν γέρνει στα σωστά πες μου το να το ξέρω
για να μην βασανίζομαι κι άδικα υποφέρω.
Μάν από το λογαριασμό το κρίμα περισσέψει
πού θά’βρει τόπο ή καρδιά κι ο νους να γαληνέψει.
Γύρνα ψυχή μου στα μισά του χρόνου να βρεθούμε
στην άκρια του λογισμού για να λογαριαστούμε.
Τί θέλω εγώ τί θες εσύ να ξαναθυμηθούμε
τα λάθη μας με τα σωστά να συμφιλιωθούνε.
