Εφέτος συμπληρώνονται 78 χρόνια από την απελευθέρωση των φρικτών ναζιστικών Βαυαρικών Στρατοπέδων Συγκέντρωσης από Αμερικανούς στρατιώτες.
Για άλλη μια φορά παρέστησαν στις εκδηλώσεις αυτές 14 επιζώντες από το ολοκαύτωμα οι οποίοι μίλησαν για τις απάνθρωπες, βασανιστικές και θανατηφόρες συνθήκες ζωής των κρατουμένων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Επίσης παρέστησαν και 2 βετεράνοι αξιωματικοί του αμερικανικού στρατού που τον Απρίλιο 1945 συμμετείχαν στην απελευθέρωση των βαυαρικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και διηγήθηκαν ανατριχιαστικές εμπειρίες τους από την τότε επικρατούσα κατάσταση των στρατοπέδων, όπου μύριζε θάνατο και ανθρώπινη εξαθλίωση.
Σε τρεις εκδηλώσεις συμμετείχε, μετά από πρόσκληση και ο πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης, Αρχιερατικος Επιτετραμμένος για τις δημόσιες σχέσεις με την Βαυαρική Πολιτεία.
Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Νταχάου
Στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Νταχάου ο π. Απόστολος τέλεσε στα πλαίσια διεκκλησιαστικής εκδήλωσης για τα θύματα του ναζισμού την ακολουθία της αρτοκλασίας, με συμμετοχή του πρωτοπρεσβυτέρου Πλουτάρχου Κωσταντινίδη και του ψάλτη Βασιλείου Αδημούδη.
Η εκδήλωση έλαβε χώρα στην ρωμαιοκαθολική γυναικεία ιερά μονή „Κάρμελ Άγιο Αίμα“ (Karmel Heilige Blut) που είναι κτισμένη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης με σκοπό την αδιάλειπτη νυχθημερόν προσευχή για τα θύματα του ναζισμού. Στην αρτοκλασία τοποθετήθηκε στο κέντρο της Τράπεζας και ένα ειδικό κερί αφιερωμένο στην κατάπαυση του πολέμου στην Ουκρανία που φιλοτέχνησαν οι μοναχές.
Παρέστησαν μεταξύ των επισήμων, επιζώντες του ολοκαυτώματος, ο Πρόεδρος του Βαυαρικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, ο Νομάρχης περιοχής Νταχάου, ο Αρχιδήμαρχος Νταχάου, εκπρόσωποι του Βαυαρικού Κοινοβουλίου και βαυαρικών φορέων κ.α..
Ακολούθησε εκδήλωση στον χώρο του κρεματορίου όπου ο επιζών Abba Naor (95 ετών) μίλησε για τα παθήματά του στα βαυαρικά στρατόπεδα και για την μητέρα και το αδελφό του που δολοφονήθηκαν στο στρατόπεδο Άουσβιτς.
Ο Αρχιδήμαρχος Νταχάου επέδωσε ιδιοχείρως σε ομάδα μαθητριών και μαθητών ενός γυμνασίου Νταχάου από ένα λευκό τριαντάφυλλο, θυμίζοντας με τον τρόπο αυτό τον αντιστασιακό αγώνα της φοιτητικής ομάδας „Άσπρο Τριαντάφυλλο“ ή „Λευκό Ρόδο“(1942/1943), ενώ πολλοί νέοι και νέες κρατούσαν μεγάλες σημαίες διαφόρων κρατών από όπου προέρχονταν τα θύματα του ολοκαυτώματος. Μεταξύ αυτών υπήρχε και η ελληνική σημαία.
Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων μπροστά σε ένα άγαλμα που παριστάνει ένα κρατούμενο με την χαρακτηριστική ενδυμασία των φυλακισμένων στα στρατόπεδα και την επιγραφή „Τιμή για τους νεκρούς – Υπενθύμιση για τους ζωντανούς“.
Κατόπιν έλαβε χώρα πομπή προς το κεντρικό μνημείο του στρατοπέδου, όπου μίλησε μεταξύ των άλλων και ο Βαυαρός Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων και εκπρόσωποι κρατών και ιδρυμάτων κατέθεσαν στεφάνους.
Παρέστη επίσης και ο πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Βήχος, εφημέριος της ελληνορθόδοξης ενορίας Νταχάου, με τριμελή αντιπροσωπεία.
Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Flossenbürg
Στο Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Flossenbürg ο π. Απόστολος μετείχε στην εκδήλωση στην λεγόμενη „Κοιλάδα των Δακρύων“ όπου υπάρχουν κενοτάφια για όλους τους κρατουμένους που βασανίστηκαν και άφησαν την τελευταία τους πνοή στον χώρο εκείνο, μεταξύ αυτών και για 450 Έλληνες συμπατριώτες μας και έψαλλε το Χριστός Ανέστη στο κενοτάφιο των Ελλήνων.
Tο ελληνικό κενοτάφιο επισκέφθηκαν μεταξύ των άλλων ο Γενικός Πρόξενος της Σερβίας στο Μόναχο κ. Bozidar Vucurovic και ο φιλέλληνας Πρύτανης του Πανεπιστημίου Regensburg κ. Prof.Dr. Udo Hebel με τη σύζυγό του.
Ο κ. Hebel απολαμβάνει κάθε χρόνο τις διακοπές του στην Κρήτη. Στην είσοδο της πόλης Flossenbürg υπάρχει ένα εργοστάσιο μαρμάρων που στην είσοδό του φιλοξενεί ένα ομοίωμα του Ηνιόχου των Δελφών.
Στρατόπεδο Welfen-Kaserne
Κοντά την πόλη Landsberg Βαυαρίας υπάρχει το γερμανικό στρατόπεδο Welfen-Kaserne. Στο στρατόπεδο αυτό άρχισε ο Χίτλερ το 1944 την κατασκευή ενός μεγάλου υπογείου εργοστασίου για την κατασκευή πολεμικών αεροπλάνων και για το σκοπό αυτό μετέφερε εκεί και στη γύρω περιοχή 23.000 κρατούμενους από άλλα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Χιλιάδες κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους στην κατασκευή του έργου αυτού.
Είναι ανατριχιαστικό το γεγονός ότι σε ένα τοίχωμα του υπογείου εργοστασίου βρίσκονται ακόμη σκελετοί κρατουμένων, από τότε που οι κρατούμενοι αυτοί την ώρα της κατασκευής και ρίψης του τσιμέντου στα καλούπια λιποθύμησαν από την εξάντληση και έπεσαν μαζί με το τσιμέντο μέσα στα καλούπια.
Oi ναζιστές κατασκευαστές έδειξαν πλήρη αδιαφορία για το γεγονός αυτό, δεν ανέσυραν τα πτώματα από το τοίχωμα του εργοστασίου και συνέχισαν την περαιτέρω κατασκευή του.
Σήμερα το υπόγειο εργοστάσιο χρησιμοποιείται ως Μουσείο με πλούσιο φωτογραφικό και εκθεσιακό υλικό και πολλά προγράμματα και ξεναγήσεις για επισκέπτες και ιδιαίτερα για την μαθητιώσα νεολαία βαυαρικών και γερμανικών σχολείων.
του Πρωτοπρεσβύτερου Απόστολου Μαλαμούση