Το ελληνικό Λύκειο Μονάχου με πρωτοβουλία των μαθητών διοργάνωσε στις 13/03/2023 εκδήλωση αφιερωμένη στα αδικοχαμένα θύματα των Τεμπών.
Οι μαθητές, θέλοντας να εκφράσουν την οδύνη, το θυμό και τον βαθύτατο προβληματισμό τους, συνέθεσαν δικά τους τραγούδια, ποιήματα και κείμενα που παρουσιάστηκαν σε μια ιδιαίτερα συγκινητική ατμόσφαιρα.
Ποίημα της Νικολέτας Σεϊρανίδου
Όταν φτάσεις στείλε μου είπε η μάνα στο παιδι και το μήνυμα έμεινε θαμμενο για πάντα εκεί
Έστελνε η μάνα και έγραφε που είσαι
τώρα παρηγορούν την μάνα , λέγοντας τους αυτή μην προσποιειστε
Ήταν η κακια η ώρα λένε, οχι δεν ήταν η κακιά η ωρα
ήταν η κακιά χώρα που τα αποθει όλα
Τα μάτια της μάνας δάκρυσαν , τα μάτια της μάνας ποτέ δεν προχώρησαν
Ποιος την παρηγορεί
κανείς τους πια δεν μπορεί
Εικόνες τραγικές οπτικές και οσφρητικές ,
γεματα τα σχολεία με κόκκινες μπογιές
-Νικολέτα Σεϊρανίδου
Ποίημα της Δανάης Φυτανίδου
Ήταν παιδιά
Παιδιά σαν εμένα, σαν εσένα, σαν τον συμμαθητή σου που κάθεται στο βάθος της αίθουσας
Ή σαν εκείνον που σηκώνει καθημερινά το χέρι
Ήταν παιδιά που ονειρεύονταν το μέλλον τους…
Ήταν φοιτητές
Φοιτητές που χάρηκαν γιατί πέρασαν στη σχολή τους
Φοιτητές που οι κόποι τους ανταμείφθηκαν
Φοιτητές που πλέον είχαν την ζωή που ονειρεύτηκαν στο χέρι
Ήταν φοιτητές που ανέμεναν το μέλλον τους…
Ποιο μέλλον τους;
Πού είναι το μέλλον τους;
Μήπως αυτό που ονειρεύονταν έμελλε να μείνει όνειρο;
Ήτανε όνειρα
Πολλά τα όνειρα
Όνειρα δικά τους, των γονιών τους, των φίλων τους
Ήτανε θυσίες
Πολλές οι θυσίες
Θυσίες δικές τους, των γονιών τους, των φίλων τους
Ήταν η κακιά η (χ)ώρα…
Μαμά, κοιμήσου… το όνειρο μας τελειώνει εδώ!
-Φυτανίδου Δανάη
