Ποιός είναι αυτός που δεν το έχει γευτεί και ποιος δεν έχει βρεθεί στην ανάγκη του; Ένα κατσαρολάκι με λίγο νερό, γύρω στα 4-5 πράσινα φύλλα με λίγο μέλι στο τέλος και θα σαι περδίκι, έλεγε η συχωρεμένη η γιαγιά μου. Και δεν είχε άδικο!
Άλλοτε σαν φάρμακο, με λεμόνι, με μέλι, αλλά ακόμη και με κονιάκ θα το βρούμε σε κάποιες περιπτώσεις. Και άλλοτε σαν αφέψημα στο τραπέζι της κουζίνας η ακόμα και στα ψυγεία μίνι μάρκετ και περιπτέρων καθώς επίσης και στα σούπερ μάρκετ.
Μιλάμε για το Ελληνικό τσάι του βουνού, που τα τελευταία χρόνια εξάγεται σε κάθε μορφή σε όλη την υφήλιο και αποτελεί έναν ακόμα άξιο πρεσβευτή της χώρας μας στο εξωτερικό.
Τις τόσες όμως φαρμακευτικές ιδιότητες στην φύση δεν θα μπορούσε να μην τις εκμεταλλευτεί ο άνθρωπος.
Έτσι, εδώ και λίγα χρόνια έχει αρχίσει η συστηματική καλλιέργειά του μιας και η φύση από μόνη της δεν μπορεί πλέον να καλύψει όλες τις ανάγκες.
Μιλήσαμε με τον κ. Γιώργο, παραγωγό τσαγιού από την Μεταμόρφωση Κοζάνης (800μ υψόμετρο).
Τα χωράφια του κ. Γιώργου βρίσκονται στα 1100μ υψόμετρο, που είναι και ιδανικό υψόμετρο κατά τα λεγόμενά του. Με τις κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες για την ομορφιά, την μυρωδιά, την γεύση αλλά και την ποιότητα του 100% βιολογικού του τσαγιού δείχνοντάς μας περήφανος, το έτοιμο τελικό προϊόν.
Με περίπου 150 είδη θα το βρούμε σε όλες τις παραμεσόγειες χώρες καθώς και στα Κανάρια νησιά και την βόρεια Ασία.
Στην χώρα μας θα το βρούμε στα 17 διαφορετικά είδη. Τα γνωστότερα όμως από αυτά είναι του Αγίου Όρους ή βλάχικο, του Ταΰγετου, της Ευβοίας, του Ολύμπου και του Παρνασσού. Και το επίσημο όνομα αυτού, σιδερίτης (sideritis raeseri).
Πρόκειται για μονοετείς ή πολυετείς πόες, αποξυλωμένες ενίοτε στη βάση, χνουδωτές. Έχουν άνθη κίτρινα ή λευκά, μικρά, κατά σπονδύλους απομακρυσμένους ή πλησίον αλλήλους χωρίς βράκτια. Ανήκουν στα Χειλανθή.
Είναι ένα φυτό που γίνεται μετά τον δεύτερο χρόνο σαν ένας μικρός θάμνος και με την πάροδο του χρόνου απλώνεται και φουντώνει.
Το φύτεμα του γίνεται σε δυο περιόδους, από τον Οκτώβριο έως τον Νοέμβριο και απ τον Φεβρουάριο έως τον Μάρτιο. Η συγκομιδή του γίνεται από τα μέσα Ιουνίου μέχρι τα μέσα και προς τέλη Ιουλίου όπου το φυτό αυτό το διάστημα είναι στην περίοδο της πλήρους άνθισης του.
Ακολουθεί η διαλογή από τυχόν χόρτα και χαλασμένα φύλλα και κοτσάνια πριν το φυτό γίνει διπλά ματσάκια και μπει στην διαδικασία αποξήρανσης. Αυτή γίνεται σε δροσερό και ανήλιο μέρος για να μην αλλοιωθούν το χρώμα και η ποιότητά του.
Μέλος τυχερής εξαμελούς αγροτικής οικογένειας(4 αγόρια).
Από τις αρχές της δεκαετίας του 80 έμαθε και αγάπησε το τσάι από τον πατέρα του, που όπως θα μας πει την τότε περίοδο το έπαιρναν οι έμποροι της εποχής με φορτηγά και σκληρά παζάρια για όλη την παραγωγή του χωριού κλείνοντας την από πολύ νωρίς.
Κάποια στιγμή οι περισσότεροι, με τον ερχομό του εκμοντερνισμού και την φυγή του κόσμου για τα μεγάλα αστικά κέντρα , τα παράτησαν.
Κρίση το 2010 και επιστροφή στον πρωτογενή τομέα.
“Μπορεί να το αφήσαμε αλλά δεν το ξεχάσαμε ” θα μας πει συγκεκριμένα. Ξεκινήσαμε πάλι με 11 στρέμματα που είναι κοντά στους δύο τόνους παραγωγή.
Στόχος μας να το κάνουμε γνωστό και εκτός Ελλάδας, μιας και είναι το πιο αδικημένο τσάι στον κόσμο.
Μας έφαγε η ξενομανία αγόρι μου,
μονολογεί κοιτάζοντας το χωράφι του ανθισμένο, έτοιμο για συγκομιδή. Το καλύτερο τσάι στον κόσμο είναι, λέει και η φωνή του γίνεται πιο καθαρή και πειστική όσο ποτέ άλλοτε στην συζήτησή μας.
“Θερμαντικό, τονωτικό, αποτοξινωτικό, ιδανικό για το πεπτικό σύστημα σε περιπτώσεις διάρροιας και δυσπεψίας, για το ουρικό σύστημα μιας και βοηθά στην νεφρολιθίαση, καθώς και στο αναπνευστικό σύστημα με τις σπασμολυτικές του ικανότητες, μυοχαλαρωτικό και τόσα άλλα”, θα μας πει, σταματώντας να τα απαριθμεί στα δάχτυλα των χεριών του.
Το μόνο που χρειάζεται είναι όρεξη για δουλειά και αγάπη γι αυτό που κάνεις. Και χέρια λέει δείχνοντας τις γυναίκες στο τραπέζι της διαλογής.
Από το 2014 μένει και εργάζεται στην Γερμανία συνδυάζοντάς το με τις αγροτικές ασχολίες του στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα προσπαθεί μέσα από συνεργασίες να το αναδείξει σε όλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης.
Αυτό που μπορεί κάποτε να άφησε, αλλά ποτέ δεν ξέχασε να κάνει και να αγαπάει!!!!
Δείτε επίσης
Καλλιέργεια αρωματικών φυτών στην Ελλάδα, χρώμα και άρωμα στις αγορές!
