Το 1914 οι Έλληνες ήταν κατά μέσο όρο στο 1,62, ενώ τo 2016 έφτασαν στο 1,77. Ψήλωσαν δηλαδή κατά 15 εκατοστά μέσα σε έναν αιώνα. Από την άλλη πλευρά οι Ελληνίδες, από το 1,50 που ήταν κατά μέσο όρο το 1914 το ύψος τους πλέον ανέρχεται στο 1,65.
Παρότι τα στοιχεία δείχνουν ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων εκατό χρόνων είμαστε από τους λαούς που ψήλωσαν περισσότερο σε σχέση με πολλούς άλλους, όλοι έχουν την έγνοια του πως θα ψηλώσουν και άλλο τα παιδιά τους.
Μπορούμε να πάμε ψηλότερα όμως, αν και αποδεδειγμένος τρόπος για να ψηλώσει το παιδί περισσότερο από ότι είναι γενετικά καθορισμένο δεν υπάρχει. Υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη θετικά ή αρνητικά.
Και ιδού, όσα γνωρίζουμε για τη βέλτιστη ανάπτυξη των παιδιών.
Τρεις είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη των παιδιών. Τα γονίδια, η διατροφή και οι καθημερινές συνήθειες.
Για το πρώτο δεν μπορεί να γίνει κάτι. Ότι έγινε-έγινε την ώρα της σύλληψης. Ας δούμε όμως πως μπορούμε να επηρεάσουμε τα άλλα δύο και να βοηθήσουμε τα παιδιά να πιάσουν το γενετικό τους ταβάνι.
Ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή!
Τα παιδιά χρειάζονται μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή για να τροφοδοτήσουν τον οργανισμό τους με την απαραίτητη ενέργεια, ώστε να υπάρχει συνεχής σωστή σωματική και πνευματική ανάπτυξη.
Ειδικότερα, όμως, το ασβέστιο (από τα γαλακτοκομικά) βοηθά στην ανάπτυξη του παιδιού, αλλά και η βιταμίνη D καθώς βοηθάει στην απορρόφηση του.
Στην Ελλάδα υπάρχει τα τελευταία χρόνια μειωμένη κατανάλωση βιταμίνης D διότι κυριαρχεί ένας φόβος να βγαίνουμε στον ήλιο, ενώ παράλληλα χρησιμοποιούμε αντηλιακά με μεγάλο βαθμό προστασίας.
Ως γνωστόν, η βιταμίνη D δεν προσλαμβάνεται από τις τροφές αλλά συντίθεται στο δέρμα. Η έλλειψή της λόγω του περιορισμένου χρόνου που περνούν τα παιδιά στην ύπαιθρο.
Επίσης, η αποφυγή της έκθεσης στον ήλιο καθώς και το ότι στις μεσογειακές χώρες δεν υπάρχουν τρόφιμα εμπλουτισμένα με βιταμίνη D, ενδεχομένως να οδηγεί στην ανάγκη συμπληρωματικής χορήγησης κατά τους χειμερινούς μήνες ιδιαίτερα σε παιδιά με χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης.
Επιστρέφοντας στο γάλα, η σωστή δοσολογία μετά τα 6 έτη και μέχρι την εφηβεία είναι το μισό λίτρο.
Κρίσιμο και σοβαρό στις σημαντικές συνήθειες είναι ο ύπνος.
Ο επαρκής ύπνος, άνω των 8 ωρών στις σωστές ώρες, δηλαδή πριν τις 22.00, θεωρείται επίσης αναπτυξιακό προαπαιτούμενο που δεν πρέπει να υποεκτιμάται.
Τα παιδιά που ασκούνται, εκτός σπιτιού φαίνεται να ψηλώνουν περισσότερο, φτάνοντας τα ανώτερα γενετικά τους όρια. Η άσκηση είναι ερέθισμα για την έκκριση της αυξητικής ορμόνης και δρα ευεργετικά σε πολλά επίπεδα στον οργανισμό.
Ενισχύει την εναπόθεση ασβεστίου στα κόκαλα, ενισχύει το μεταβολισμό, αυξάνει τη μυϊκή μάζα, μειώνει το λίπος.
Άρα συστήνονται τρέξιμο, ποδήλατο, κολύμβηση, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, βόλεϊ, χορός. Τα βάρη και η πολύ έντονη ενασχόληση με την ενόργανη γυμναστική δεν ευνοούν τον ρυθμό ανάπτυξης λόγω μεγάλης μυϊκής ανάπτυξης που μπορεί να βλάψει την επιφυσιακή πλάκα των οστών.
Έχει παρατηρηθεί ότι αποκτούμε περίπου το μισό από το ύψος που έχουμε ως ενήλικες, μέχρι την ηλικία των 2 ετών.
Το ύψος κατά τη γέννηση, δεν προβλέπει το τελικό ύψος του ανθρώπου. Από τη βρεφική ηλικία όταν το μέσο μήκος είναι 50, 8 εκατοστά, έως την ηλικία των 2 ετών παρατηρείται αρχικά γρήγορη ανάπτυξη και στη συνέχεια επιβράδυνση και προστίθεται ύψος 35,5 εκατοστών.
Από την ηλικία των 2 ετών έως την εφηβεία υπάρχει αργή, σταθερή ανάπτυξη. Περίπου 6,3 εκατοστών το έτος. Όταν κάποιος μπαίνει στην εφηβεία,συνήθης είναι μια ανάπτυξη 7,6 έως 12,7 εκατοστών το χρόνο.
Δεν υπάρχει αποδεδειγμένος τρόπος να προβλέψει κάποιος το ύψος που θα φτάσει ένα παιδί ως ενήλικας.
Υπάρχουν ωστόσο τύποι που παρέχουν λογικές προβλέψεις για την ανάπτυξη του παιδιού. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι το εξής: Προσθέστε το ύψος της μητέρας και του πατέρα σε εκατοστά. Προσθέστε 13 εκατοστά, για τα αγόρια, ή αφαιρέστε 13 για τα κορίτσια. Διαιρέστε δια του δυο.
Πάντως, σε κάθε περίπτωση και πάνω απ’ όλα, μάθετε τα παιδιά σας να αγαπάνε το σώμα τους και το ύψος τους όποιο κι αν είναι αυτό. Είναι πολύ βασικό τα παιδιά να μάθουν από μικρή ηλικία να αποδέχονται τον εαυτό τους και να τον αγαπούν.
