Ο σουλτάνος «βεβήλωσε» την Αγιά Σοφιά! Καληνύχτα Ελλάδα!

Καληνύχτα Ελλάδα

Ο προκλητικός σουλτάνος της τουρκίας έκανε τα λόγια του πράξεις, νομίζοντας ότι βεβηλώνοντας και μετατρέποντας την Αγιά Σοφιά σε τζαμί μπορεί να διαγράψει την ιστορία του Ναού της Αγίας του Θεού Σοφίας και να ενισχύσει την κατατροπομένη δημοτικότητά του ώστε να γίνει ο νέος κεμάλ!

Τον είδαμε όμως να προσκυνάει και να προσεύχεται υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μεγαλόχαρης και του Εξαπτέρυγου Αγγέλου, υποτάσσοντας έτσι την πίστη του, το Ισλάμ, στο Χριστιανικό μεγαλείο.

Μη καταλαβαίνοντας τι λέει όταν αποκαλεί τον Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας με το όνομα Αγιά Σοφιά και τον χαρακτηρισμό τζαμί, υπερηφανεύεται και πιστεύει ότι ξαναγράφει τα βιβλία της ιστορίας του σουλτανάκου ταγίπ που φιλοδοξεί να γίνει ο νέος κεμάλ ή και ο νέος πορθητής!

Τα «αδέρφια» και οι σύμμαχοι!

Την ίδια ώρα οι Ρώσοι, με μια άκρως απογοητευτική προσέγγιση, κάνουν λόγο για ευνοϊκή μεταρρύθμιση που θα έχει θετικό οικονομικό αντίκτυπο (μιας και πλέον δεν θα πληρώνει κανείς εισιτήριο) για τους Ρώσους τουρίστες που θέλουν να επισκεφθούν τον Ναό.

Οι Αμερικανοί εκφράζουν τη λύπη τους και το παίζουν δήθεν αυστηροί ενώ οι Ευρωπαίοι δεν έχουν χρόνο να ασχοληθούν γιατί προτιμούν να ασχολούνται με της ομάδες Βορά-Νότου παρά με την Ευρωπαϊκή οικογένεια.

Όσο για τη δυνατότητα παρεμβάσεων από την πλευρά της Unesco, το πολύ-πολύ να πει ότι η τουρκία δεν έχει τηρήσει τους κανόνες και ότι βγάζει την Αγιά Σοφιά από τον παγκόσμιο κατάλογο των πολιτιστικών μνημείων, δεν μπορεί να αντιστρέψει την απόφαση της τουρκίας.

Η μικρή Ελλάδα κάθεται και κλαίει γιατί δεν την παίζουνε οι άλλες φιλενάδες!

Μπουχτίσαμε από ενημερώσεις των εταίρων και συμμάχων, αυστηρά διαβήματα και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες που δεν μπορούν πλέον να πείσουν κανέναν! Αντιθέτως, εξοργίζουν περισσότερο, ακόμα και τους πιο καλοπροαίρετους!

Η μικρή Ελλάδα φαντάζει σαν το σκυλάκι που γαβγίζει, γιατί ακριβώς φοβάται μη το φάει η αρκούδα, ελπίζοντας ότι θα έρθουν οι καρχαρίες να “καθαρίσουν”!

Καληνύχτα Ελλάδα!

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μυστική διπλωματία και συζητήσεις “τύπου Ζυρίχης” για “να τα βρούμε”