Τσικνοπέμπτη – Γιατί τσικνίζουμε;

Τσικνοπέμπτη

Κρέατα (σ.σ. όσο περισσότερο λίπος έχουν τόσο καλύτερα), κρασί, κάρβουνα και καλή διάθεση που πάντα βρίσκει τον τρόπο να την έχει ο Έλληνας για να γιορταστεί και η φετινή Τσικνοπέμπτη.

Η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (Κρεατινής) ονομάζεται Τσικνοπέμπτη ή Τσικνοπέφτη, επειδή την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια ψήνουν κρέας ή λιώνουν το λίπος από τα χοιρινά και ο μυρωδάτος καπνός (τσίκνα) είναι διάχυτος παντού.

Από αυτή την τσίκνα, λοιπόν, έχει πάρει και το όνομά της η Πέμπτη και λέγεται Τσικνοπέμπτη.

Έθιμο που κρατά από την αρχαία Ελλάδα και κάθε χρόνο είναι σημείο κατατεθέν της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου ή αλλιώς της Κρεατινής.

Η Πέμπτη έχει καθιερωθεί ως η ημέρα της τσίκνας καθώς Δευτέρα και Παρασκευή είναι ημέρες νηστείας για την ορθόδοξη εκκλησία και ουσιαστικά από σήμερα ξεκινούν οι εκδηλώσεις της Αποκριάς, οι οποίες κορυφώνονται με τα Κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα.

Δεν είναι ξεκάθαρο το πότε ξεκίνησε το συγκεκριμένο έθιμο αλλά φαίνεται πως έχει τις ρίζες του στα αρχαία χρόνιας και στις βακχικές γιορτές των αρχαίων. Η τσίκνα  και το γλέντι την συγκεκριμένη ημέρα συμβόλιζαν την ευχή των κατοίκων για την ευφορία της γης αλλά και την απομάκρυνση κάθε κακού από τα σπίτια.

Ανάλογη γιορτή έχουν και σε άλλα μέρη του κόσμου, όπως στην Γερμανία που γιορτάζουν την Λιπαρή Πέμπτη (Schmutziger Donnerstag) ή στη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ που τιμούν την Λιπαρή Τρίτη (Mardi Gras).

Τα έθιμα

Τα έθιμα για την συγκεκριμένη γιορτή σε όλη την Ελλάδα ποικίλουν. Παλιότερα σε περιοχές μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα παρέες ανθρώπων πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι ζητώντας κέρασμα ή κρασί και στην συνέχεια έπαιρναν τους σπιτονοικοκυραίους και συνέχιζαν το σεργιάνι τους.

Μάλιστα σύμφωνα με αυτό το έθιμο οι επισκέπτες προκαλούσαν και ζημιές στον εξωτερικό χώρο των σπιτιών, πετώντας γλάστρες κάτω για να χυθεί το χώμα στις αυλές κ.α..

Εκτός από την κρεοφαγία τη συγκεκριμένη ημέρα σε πολλά μέρη της Ελλάδας συνηθίζεται να προσφέρεται ως γλυκό το γαλακτομπούρεκο και η γλυκιά κολοκυθόπιτα αλλά και ο μπακλαβάς στη βόρεια Ελλάδα.