Ο καρκίνος έχει αποδειχθεί μια κατ’ εξοχήν νόσος φθοράς, με ένα πολύ μεγάλο ποσοστό νέων περιπτώσεων, τουλάχιστον 50% που θα μπορούσε ν’ αποφευχθεί, εάν ο τρόπος ζωής του καθενός ήταν συμβατός με όλους εκείνους τους παράγοντες που τις αναστέλλουν.
Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας Κατά του Καρκίνου (4 Φεβρουαρίου) από την Διεθνή Ένωση για τον Έλεγχο του Καρκίνου UICC.
Το σύνθημα #IAmAndIWill, #ΕίμαιΚαιΘαΚάνω καλεί την παγκόσμια ογκολογική κοινότητα, αλλά και όλη την κοινωνία, σε μία ατομική και ταυτόχρονα συλλογική δέσμευση για ανάληψη δράσης και παρέμβαση με σκοπό την αποτελεσματική αντιμετώπιση και τον έλεγχο του καρκίνου.
Με δεδομένο ότι περίπου το 40% του πληθυσμού θα νοσήσει κάποια στιγμή στη ζωή του από κάποια μορφή νεοπλασματικής ασθένειας, ο καρκίνος αποτελεί το μεγαλύτερο συστημικό κίνδυνο για τα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας, αναφέρει η Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου (ΕΛΛΟΚ).
Συμπληρώνει ότι η σημασία της προσωπικής δέσμευσης γίνεται φανερή αν λάβουμε υπόψη ότι θα ήταν κατά περίπου 35% λιγότερες οι περιπτώσεις εμφάνισης της νόσου, εάν εμείς οι ίδιοι, ως υπεύθυνοι πολίτες, αλλάζαμε κάποιες καθημερινές μας συνήθειες, όπως η διακοπή του καπνίσματος, η άσκηση, η ισορροπημένη διατροφή, η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ, το καθαρό εργασιακό περιβάλλον και η διατήρηση κανονικού σωματικού βάρους.
Τα τελευταία 20 χρόνια άλλαξαν πολλά στην αντιμετώπιση του καρκίνου τόσο θεραπευτικά όσο και κοινωνικά:
- Νέες καινοτόμες θεραπείες αύξησαν την επιβίωση και την ποιότητα της ζωής των ασθενών.
- Η τεχνολογική πρόοδος έδωσε τη δυνατότητα αποτελεσματικής αντιμετώπισης πολλών μορφών καρκίνου.
- Η έρευνα οδηγεί σε νέα μονοπάτια με υψηλές προσδοκίες και ελπίδες για τον έλεγχο και τη θεραπεία της νόσου στο ορατό μέλλον.
Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ευρωπαίων Ασθενών με Καρκίνο που παρουσιάσθηκε επίσημα στο Ευρωκοινοβούλιο στις 4 Φεβρουαρίου 2014 αποτελεί τον φάρο που φωτίζει και κατευθύνει τις δράσεις μας.
Οι ασθενείς οργανώνονται αποτελεσματικότερα, διεκδικούν τα δικαιώματά τους, προσφέρουν υπεύθυνη υποστήριξη στα μέλη τους, αναπτύσσουν δράσεις πρόληψης και ενημέρωσης και διεκδικούν τη θεσμική συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων για ό,τι τους αφορά.
