Σε μια περίοδο όπου η Μέση Ανατολή βρίσκεται για ακόμη μια φορά στο χείλος της καταστροφής, η ξαφνική ανακοίνωση κατάπαυσης του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Ιράν φέρνει στο προσκήνιο όχι μόνο τις διπλωματικές διεργασίες, αλλά και το έντονο επικοινωνιακό παιχνίδι που παίζεται από τους ηγέτες των δύο χωρών.
Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Μπενιαμίν Νετανιάχου αξιοποιούν την κρίση για να ενισχύσουν το πολιτικό τους προφίλ, να στείλουν μηνύματα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές ακροατήριο και να εμφανιστούν ως οι ρυθμιστές της ειρήνης στην περιοχή.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, με χαρακτηριστική αυτοπεποίθηση, έσπευσε να ανακοινώσει την επίτευξη συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, αποδίδοντας την εξέλιξη στη δική του άμεση παρέμβαση.
Μέσω της πλατφόρμας Truth Social, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ παρουσίασε τον εαυτό του ως τον ηγέτη που έφερε τα δύο αντιμαχόμενα μέρη στο τραπέζι του διαλόγου, τονίζοντας ότι «Ισραήλ και Ιράν ήρθαν σε μένα σχεδόν ταυτόχρονα και ζήτησαν ειρήνη».
Με λόγο γεμάτο αυτοπεποίθηση, μίλησε για «αγάπη, ειρήνη και πρόοδο», απευθύνοντας ευχές όχι μόνο στα εμπλεκόμενα κράτη αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Η χρονική συγκυρία της ανακοίνωσης, λίγο πριν τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, δεν ήταν τυχαία! Ο Τραμπ επιδίωξε να ενισχύσει το διεθνές του προφίλ, αλλά και να στείλει μήνυμα στους συνομιλητές του στη συμμαχία.
Ο σκληρός Μπίμπι!
Από την άλλη πλευρά, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου επέλεξε μια πιο προσεκτική επικοινωνιακή στρατηγική. Αν και τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι ο πρωθυπουργός συμφώνησε με την πρόταση Τραμπ υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, δεν υπήρξε άμεση επίσημη επιβεβαίωση από το Τελ Αβίβ.
Αυτή η στάση επιτρέπει στον Νετανιάχου να διατηρεί το προφίλ του σκληρού διαπραγματευτή, που δεν υποχωρεί χωρίς εγγυήσεις, ενώ ταυτόχρονα αφήνει ανοιχτό το παράθυρο της διπλωματίας.
Η καθυστέρηση στην επίσημη επιβεβαίωση και η διαχείριση της πληροφόρησης δίνουν στον Ισραηλινό ηγέτη τη δυνατότητα να ελέγχει το εσωτερικό αφήγημα και να προσαρμόζει την επικοινωνιακή του στρατηγική ανάλογα με τις εξελίξεις.
Ωστόσο, η πραγματικότητα στο πεδίο δείχνει ότι η εκεχειρία παραμένει εύθραυστη. Παρά τις ανακοινώσεις, οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν με πυραυλικές επιθέσεις και απώλειες αμάχων, ενώ το Ιράν δεν είχε επιβεβαιώσει καμία συμφωνία, θέτοντας ως όρο τον τερματισμό των ισραηλινών επιθέσεων.
Η χρονική στιγμή της ανακοίνωσης και η έμφαση στη συμβολή των δύο ηγετών αποκαλύπτουν ότι τόσο ο Τραμπ όσο και ο Νετανιάχου επιχειρούν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά το γεγονός, ανεξάρτητα από τις πραγματικές εξελίξεις.
Επικοινωνιακή διαχείριση με βόμβες μεγατόνων!
Η κατάπαυση του πυρός, λοιπόν, δεν αποτελεί μόνο διπλωματική εξέλιξη, αλλά και ένα δυναμικό εργαλείο επικοινωνιακής διαχείρισης.
Ο Τραμπ εμφανίζεται ως ο ειρηνοποιός που έσωσε τη Μέση Ανατολή από την καταστροφή, ενώ ο Νετανιάχου διατηρεί το προφίλ του ισχυρού ηγέτη που υπερασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα.
Και οι δύο παίζουν επικοινωνιακή μπάλα με τον κόσμο, μετατρέποντας μια γεωπολιτική κρίση σε ευκαιρία για πολιτική ενίσχυση και διεθνή προβολή.
Το ερώτημα που παραμένει, είναι αν αυτή η κατάπαυση του πυρός θα αποδειχθεί ανθεκτική ή αν θα μείνει στην ιστορία ως μια ακόμα επικοινωνιακή αναλαμπή στη μακρά λίστα των ατελέσφορων ειρηνευτικών προσπαθειών της περιοχής.
