Η Ευρώπη αλλάζει ταχύτητα και αφήνει πίσω της μια ολόκληρη εποχή αυτοκίνησης. Τα τελευταία χρόνια, οι δρόμοι της γηραιάς ηπείρου αποχαιρετούν διαδοχικά τα αυτοκίνητα που χάρισαν αμέτρητες στιγμές οδηγικής απόλαυσης και πάθους.
Δεν πρόκειται για μια φυσική εξέλιξη της αγοράς, αλλά για μια συνειδητή πολιτική επιλογή: οι αυστηροί κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις εκπομπές ρύπων και την ασφάλεια οδηγούν συστηματικά στην απόσυρση των fun to drive μοντέλων.
Η Honda ανακοίνωσε πρόσφατα το τέλος του Civic Type R στην Ευρώπη, ακολουθώντας το μονοπάτι που ήδη χάραξαν η Mazda με τον 2λιτρο κινητήρα του MX-5, η Hyundai με τα i20 N και i30 N, αλλά και η Ford με το Fiesta ST και το επικείμενο τέλος του Focus ST.
Κάθε τέτοια ανακοίνωση συνοδεύεται από μια κοινή αιτιολογία: οι κανονισμοί της Ε.Ε. καθιστούν απαγορευτική την παραγωγή και διάθεση σπορ αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες. Η πίεση δεν προέρχεται μόνο από τους στόχους για τις εκπομπές CO₂ –που γίνονται ολοένα και πιο αυστηροί, με τελικό στόχο το μηδέν το 2035– αλλά και από νέους κανόνες ασφάλειας και τεχνολογίας.
Η Porsche αναγκάστηκε να αποσύρει τα 718 Boxster και Cayman λόγω των κανονισμών κυβερνοασφάλειας, ενώ η Toyota και η Subaru απέσυραν τα GR86 και BRZ αντίστοιχα, εξαιτίας των νέων Γενικών Κανονισμών Ασφαλείας (GSR2). Η Alpine πήρε μια μικρή παράταση ζωής για το A110, αλλά και αυτό το μοντέλο θα αποσυρθεί σύντομα, δίνοντας τη σκυτάλη σε ηλεκτρικό διάδοχο.
Παράλληλα, οι εθνικές κυβερνήσεις επιβάλλουν βαριά φορολογία στα αυτοκίνητα με υψηλές εκπομπές, καθιστώντας τα απλησίαστα για τον μέσο οδηγό. Οι αυτοκινητοβιομηχανίες, βλέποντας ότι η αγορά για τέτοιου είδους μοντέλα μικραίνει και τα πρόστιμα για υπέρβαση των εκπομπών αυξάνονται, επιλέγουν να επενδύσουν σε ηλεκτρικά και υβριδικά μοντέλα μαζικής παραγωγής.
Τα στατιστικά το αποδεικνύουν: το μερίδιο των ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην ΕΕ ξεπέρασε το 15% το 2025, ενώ τα υβριδικά αγγίζουν το 35%.
Το αποτέλεσμα; Τα διασκεδαστικά, οδηγοκεντρικά αυτοκίνητα με κινητήρα εσωτερικής καύσης γίνονται είδος προς εξαφάνιση. Οι κατασκευαστές δεν έχουν πια το περιθώριο να επενδύουν σε καθαρότερους, αλλά ακριβούς θερμικούς κινητήρες για μοντέλα που απευθύνονται σε λίγους.
Όσο κι αν οι petrolheads ελπίζουν σε μια αναγέννηση μέσω συνθετικών καυσίμων ή υδρογόνου, η μαζική υιοθέτηση αυτών των λύσεων μοιάζει ανέφικτη στο χρονικό πλαίσιο που θέτει η Ε.Ε.
Η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση και η αυστηροποίηση των κανονισμών έχουν σαφώς θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Όμως, το τίμημα είναι η απώλεια μιας ολόκληρης κουλτούρας αυτοκίνησης που βασίστηκε στο πάθος, τον ήχο, την αίσθηση και την οδηγική εμπειρία.
Για τους λάτρεις της οδήγησης, η Ευρώπη του 2035 θα είναι μια ήπειρος πιο «καθαρή», αλλά και πιο φτωχή σε συγκινήσεις.
Με πληροφορίες από: 4troxoi.gr, europarl.europa.eu, zougla.gr
